Bir insanı güzelliği için seviyorsanız, bu sevgi değil eğlencedir…
Bir insanı ilginç olduğu için seviyorsanız, bu sevgi değil hayranlıktır…
Bir insanı zengin olduğu için seviyorsanız, bu sevgi değil lüks merakıdır…
Ama bir insanı hiç bir sebep yokken, yüreğinizde sıcacık hissediyorsanız,
İşte bu gerçek sevgidir.
SEVMEK söz söylemek değil;
Bütün zor şartlara rağmen sahip çıkmaktır…
Sevmek sevdiğini tüm kalbinle hissettirebilmektir.
Sevmek o yokken de varmış gibi davranabilmektir.
Sevmek öyle kuru kuruya seni seviyorum demek değil, olaylara karşı tarafın cephesinden bakabilmektir. O yokken de varmış gibi yaşayabilmektir!
Sevmek gönül gözü ile bakabilmektir.
Bazen bakarız kadın çok güzel olur, erkek çirkin, bazen de tam tersi erkek çok yakışıklı olur kadın çirkin! Bu bunda ne bulmuş, neyini sevmiş diye yorum yaparız. Burada tamamen kalp gözü ve bakış açısı girer devreye… Seven insanın gözü ile göremediğimiz şeyleri yadırgayabiliriz.
Sevgi nerededir?
Sevgi bakıştadır…
Sevgi, tebessümdedir…
Sevgi, bir selamdadır…
Sevgi, bir merhabadadır…
Sevgi, bir hatır soruştadır…
Sevgi, bir yardım ediştedir…
Sevgi, bazen bir geçmiş olsun da,
Bazen de bir teselli tavsiyesindedir…
Sevgi, pişirilen yemektedir…
Sevgi, “Hoş geldin”de, “güle güle”de. “Allaha ısmarladık” tadır…
Yürektedir Sevgi…
Sevgi gerçekten varsa, sevgi her şeydedir..
Kısacası “sevgi” cennetin anahtarıdır…
SEVGİSİZ KALMAYIN! Saygıyla…
