YAPAY ZEKA MI, İNSAN MI?
Gelişen teknoloji ile birlikte yapay zeka sistemleri, farklı alanlarda insanların yerini almaya başlamıştır. Bu bağlamda, ChatGPT 3.5 gibi yapay zeka modellerinin yaratıcı yazım yetenekleri üzerine yapılan bir araştırma dikkat çekicidir. Araştırmacılar, bu yapay zekâ modelini Shakespeare, Emily Dickinson, Lord Byron ve T.S. Eliot gibi ünlü şairlerin üslubu ile şiir yazma yeteneği üzerinde test etti. Elde edilen ürünlerden on tanesi, 1,634 katılımcıya sunularak onların bu şiirlerin hangi zihin tarafından yazıldığını, yani yapay zeka mı yoksa insan mı tarafından meydana getirildiğini tahmin etmeleri istendi.
Araştırmanın sonuçları, yapay zeka ile üretilen şiirlerin, katılımcılar tarafından genellikle insan sanatçıları tarafından yazılmış gibi algılandığını göstermektedir. Katılımcıların büyük bir kısmı, yapay zekanın eserlerini insan eliyle yazılmış gibi değerlendirdi. Bu durum, yapay zekanın yazım becerilerinin ne kadar gelişmiş olduğunu ortaya koyarken, aynı zamanda sanatın doğası hakkında derin düşüncelere yol açmaktadır.
Özellikle dikkat çekici olan nokta, katılımcıların en az insan eliyle yazıldığına inandıkları beş şiirin tam anlamıyla yapay zeka tarafından yazılmasıydı. Bu beş metin, katılımcılar tarafından en az ihtimalle insan işçiliği ile ilişkilendirilmişti. Dolayısıyla, yapay zeka ile insan sanatının sınırlarının giderek bulanıklaştığı bir döneme girmiş bulunuyoruz. Yapay zekanın bu kadar başarılı bir şekilde insan üslubunu taklit edebilmesi, sanatsal yaratıcılığın ne olduğunu sorgulatmaktadır.
Yapay zeka tarafından yazılan eserlerin insan algısında nasıl bir yer bulduğunu anlamak, gelecekteki yaratıcı süreçlere dair yeni perspektifler sunabilir. Bu araştırma, yapay zeka ile yaratılan sanatın öne çıktığı bu yeni dönemde, geleneksel sanat ve edebiyat anlayışını da sorgulamamıza zemin hazırlıyor. Örneğin, şu an yapay zeka şiirleri edebiyatta bir yer edinip altın çağını yaşarken, gerçek bir sanat eserinin hangi unsurlardan oluştuğu ve bu unsurların nasıl değerlendirilmesi gerektiği üzerine düşünmemiz gerekiyor.
Buna ek olarak, yapay zeka ile yazılan eserlerin toplumda nasıl bir karşılık bulduğunu ve bunu oluşturan duygusal ya da psikolojik dinamiklerin neler olduğunu ortaya koyan daha fazla araştırmaya ihtiyaç bulunmaktadır. Bu bağlamda, araştırmanın temel bulguları, insan yaratıcılığı ve yapay zeka arasındaki ilişkinin, gelecekte nasıl bir gelişim göstereceğinin önemli bir göstergesi olabilir. Dolayısıyla, bu çalışma, sadece şiir yazma konusunda değil, genel olarak yapay zeka ve yaratıcılık temalarının nasıl bir araya geldiği üzerine daha derinlemesine düşünmemizi sağlayacak önemli bir adım olarak değerlendirilebilir.
