Diğer yandan, Alfred Russel Wallace ise bu çeşitliliğin doğal seleksiyonun bir sonucu olduğunu savunuyordu. Ona göre, bu renk ve desenler predatorlere karşı hayatta kalma avantajı sağlıyordu.
İngiltere’nin Cambridge Üniversitesi’nde evrim kuramı üzerine çalışmalar yürüten iki bilim insanı, 1850’lerde bu konuda kendi aralarında sık sık tartışıyorlardı. Ancak, Wallace’ın 1858’de Darwin’e yazdığı mektup, evrim teorisinde bir dönüm noktası oldu.
Wallace, doğal seleksiyonun evrimi şekillendiren ana mekanizma olduğunu savunarak, Darwin’in uzun yıllardır üzerinde çalıştığı teoriyi destekledi. Bu mektup, daha sonra “Doğal Seleksiyonun Ortak Atalar Teorisi” olarak bilinen evrim teorisinin temel taşlarından biri oldu.
Bu iki bilim insanının arasındaki fikir ayrılığı, evrim teorisinin daha iyi anlaşılmasına ve geliştirilmesine katkı sağladı. Kuş ve kelebeklerdeki renk ve desen çeşitliliği konusundaki çalışmaları, evrimin nasıl işlediğine dair daha derin bir anlayış geliştirmeye yol açtı.
Darwin ve Wallace’ın ortak çalışmaları, evrime dair bilimsel düşüncenin temel taşlarını oluşturdu. Günümüzde evrim teorisi, bilim dünyasında kabul gören temel bir gerçek olarak kabul edilmektedir.
Charles Darwin ve Alfred Russel Wallace, evrime dair yaptıkları önemli katkılarla bilim dünyasında unutulmaz isimler olarak anılmaya devam etmektedir. Evrim teorisi, doğal dünyayı anlama ve üzerinde çalışma şeklimizi kökünden değiştirmiştir.
