Son yıllarda Türkiye’de gençlerin iş bulamamaktan şikayet etmeleri, işverenlerin ise işçi bulamamaktan dertli olmaları dikkat çekici bir durumu ortaya koyuyor. Özellikle genç neslin masabaşı işlere yönelmesiyle beraber, emek yoğunluğu yüksek mesleklerde personel bulmak oldukça zor hale geldi. Bu bağlamda, işverenler çözüm arayışını hükümet kapısında bulurken, “ithal işçi” talebi öne çıktı. İlgili bakanlıkların bu talebi değerlendirmeye alması, bazı sektörlerde zaten başlamış olan işgücü ithalatının yaygınlaşıp yaygınlaşmayacağı sorusunu akla getiriyor.
Sanayi, inşaat, tarım ve hayvancılık gibi alanlarda 1 milyonu aşkın personel ihtiyacı bulunmasına rağmen, işgücü sıkıntısı giderek derinleşiyor. Maaşların dolgun bir seviyede olmasına rağmen, bu meslek gruplarında çalışacak eleman bulmak giderek zorlaşmaktadır. Örneğin, bir kepçe operatörünün aylık maaşı 120 bin TL’yi aşarken; kalıp, demir ve alçı ustalarının maaşları ise yaklaşık 80 bin TL seviyelerine ulaşmaktadır. Aynı zamanda, tarım arazilerinde ürün hasadı yapacak veya meralarda hayvan otlatacak işçiler bulmak da pek mümkün olmamaktadır.
İŞVERENLERDEN ‘YABANCI İŞÇİ’ TALEBİ
İşverenler, personel sıkıntısını çözmek için Türkiye’nin İçişleri ve Çalışma Bakanlıkları ile görüşmeler başlattı. Bu görüşmelerde, işgücü sorununun ithal işçiler aracılığıyla çözülmesi talep edilirken, her iki bakanlık da ilgili talepleri incelemeye aldı. Bu durum, özellikle işverenlerin çözüm arayışlarının ne denli kritik bir hale geldiğini göstermektedir.
TARTIŞMA YARATTI
Bununla birlikte, ithal işçi talebi toplumda tartışmalara yol açtı. Show Haber’in çeşitli vatandaşlara mikrofon uzatarak yaptığı görüşmelerde, bazı kişiler “O kadar işsiz genç varken, ithal işçi talebi mantıksız. Mantıklı olan kendi gençlerimizi yetiştirmek” gibi eleştirilerde bulundu. Bu noktada, işsiz gençlerin istihdamı ve nitelikli iş gücünün artırılması konusunda daha fazla hassasiyet gösterilmesi gerektiği ifade ediliyor. Tüm bu gelişmeler ışığında, bazı sektörlerde başlamış olan işgücü ithalatının gelecekte yaygınlaşıp yaygınlaşmayacağı konusunda belirsizlik söz konusu olmaktadır.
Sonuç olarak, Türkiye’de iş gücü ihtiyacının karşılanması için atılacak adımlar, genç istihdamının artırılması ve emek yoğun mesleklerin cazibesinin yükseltilmesi gibi stratejilerin geliştirilmesi gerekmektedir. Aksi halde, yenilikçi çözüm arayışları ve ithal işçi politikaları, toplumda daha fazla tartışma yaratabilir ve bu tartışmaların ne yönde gelişeceği merak konusu olmaya devam edecektir.
