Muş’un Derecik köyünde yaşayan 66 yaşındaki Ahmet Kezgeç, son 10 yıldır ormandan topladığı ağaçlara şekil vererek geçimini sağlıyor. Ahmet Kezgeç, teknolojinin hızla geliştiği bir dünyada geleneksel el işçiliğini sürdürmek için büyük bir çaba harcıyor. 12 çocuğun babası olan Kezgeç, ailesine destek olmak ve yaşattığı zanaatkarlıkla köyünün kültürel değerlerini korumaya devam ediyor. El işi ürünleri, köyde ve çevresinde büyük ilgi görüyor ve Ahmet’in bu ustalığı, hem ekonomik hem de kültürel bir anlam taşıyor.
Her sabah, sabahın erken saatlerinde Derecik köyünün yakınındaki ormana giderek bölgede bulunan ağaçları itinayla seçen Ahmet Kezgeç, bu ağaçlardan tahta kaşık, tabure, sehpa ve çeşitli süs eşyaları üretiyor. Kezgeç’in el emeği göz nuru ürünleri, hem köydeki evlerin ihtiyaçlarını karşılıyor hem de geleneksel zanaatkarlığın geleceğe taşınmasına katkıda bulunuyor. Bu ahşap ürünler, hem işlevsellikleri hem de estetik görünümleriyle dikkat çekiyor. Ancak son yıllarda, modern ürünlerin yaygınlaşması nedeniyle bu geleneksel ürünlerin rağbet görememesi üzücü bir durum.
Ahmet Kezgeç, “Teknolojiye yenik düşmek istemiyorum, el emeğimin değerini kaybetmemesi için uğraşıyorum” diyerek mesleğinin önemine vurgu yapıyor. “Derecik köyünde yaşıyorum ve bu meslek bana babamdan, dedemden kaldı. Onlar bu sanatı icra ediyorlardı. Vefat ettiklerinde geriye malzemeler kaldı ve ben de onların sanatına sahip çıkarak devam ettim. Ormana gidip ağaç getiriyorum, bazen yaptıklarımı insanlara hediye ediyorum, bazen de para karşılığında satıyorum. Ancak ben genellikle bu işi zevk için yapıyorum,” diyor. Kezgeç’in sabrı ve tutkusu, 66 yaşındaki bir adam için kayda değer bir motivasyon kaynağı.
Ayrıca, Ahmet’in geçmişten süzülüp gelen bir gelenek olan tahta kaşık yapımı, köydeki yeni nesil tarafından pek ilgi görmüyor. Kezgeç, “Köyde kimse kalmadı, herkes şehir merkezine gitti. Artık şehirde tahta kaşık kullanılmıyor, demir kaşıklar popüler oldu. Ancak tahta kaşıkların sağlık açısından daha iyi olduğunu biliyorum,” diyor. Yine de, bazı insanlar bu tahta kaşıkları süs eşyası olarak alıyor. Ahmet Kezgeç, güne kahvaltısından sonra ormana giderek ağaç toplamakla başlıyor ve el becerisiyle birkaç saat içinde çeşitli ürünler yapıyor.
Derecik Köyü Muhtarı Remzi Karabulut, Ahmet Kezgeç hakkında, “Ahmet amcamız çok güzel eski usul kaşıkları yapıyor. Gönül isterdi ki gençlerimiz de bu sanatı öğrensin ve yaşatsın,” diyerek Ahmet için duyduğu gururu dile getiriyor. “Bunlar sağlıklı ürünler. Ahmet, tüm vaktini bu işe harcıyor ve bu geleneklerimizi bizlere taşıdığı için ona minnettarız” diye de ekliyor. Bu söylemler, Ahmet Kezgeç’in yaptığı işin sadece ekonomik değil, aynı zamanda kültürel bir miras olduğu gerçeğini ortaya koyuyor.
Ahmet Kezgeç, köyde yalnızca kendisinin ve eşinin kaldığını, çocuklarının evlenip şehir dışına gittiğini dile getiriyor. Bunun yanında, yaşlarının ilerlemesi nedeniyle hayvancılıkta da zorluk yaşadıklarını belirtiyor. Bu nedenle, tahta kaşıkları yaparak hem gününü geçiriyor hem de köydeki geleneği yaşatmış oluyor. Ahmet Kezgeç’in hikayesi, geleneksel sanatı koruma mücadelesinin bir sembolü haline gelerek, ilerleyen nesillere de ilham kaynağı oluyor.
